دلیل حضور رضا کیانیان با میکروفون روی صحنه نمایش «پدر»
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۶۲۱۷۹
شیوه ساخت سالن اصلی تئاتر شهر و طراحی آگوستیک این سالن باعث میشود تا بازیگران حرفهای نیازی به استفاده از میکروفون برای ارتباط با مخاطب نداشته باشند اما آروند دشتآرای در طراحی «پدر»، استفادهای کاملا متفاوت از میکروفون برای ارتباط بهتر مخاطب با دیالوگگویی بازیگرانش کرده است.
«پدر» یکی از آثار خوب روی صحنه تئاترشهر است، نمایشی که با کارگردانی آروند دشتآرای و با حضور رضا کیانیان، سعید چنگیزیان، مارین ون هولک، سوگل خلیق،شیدا خلیق و چندی دیگر از بازیگران تئاتری گروهی تماشاگر پسند را روی صحنه فرستاده است، همین اتفاق باعث شده تا برخی مخاطبان از وجود میکروفون برای بازیگران در سالن اصلی تئاترشهر آن هم با وجود بازیگرانی که توان بیان خوبی دارند، متعجب شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دلیل این اتفاق را از کارگردان نمایش جویا شدیم، دشتآرای در این رابطه بیان کرد که « به دلیل بازیهای مینیمال و رئال در نمایش و به این دلیل که بازگیر به جهت شکل و نوع بازیگریای که برایش انتخاب شده باید خیلی عادی و به شکل روزمره باهم صحبت کنند تا به باورپذیریای که در نمایش مدنظرمان بوده آسیب نرسد چراکه وقتی در طول روز با هم صحبت میکنیم نیازی به بیان با حجم بالای تئاتری نداریم. برای همین هم ما از میکروفون استفاده میکنیم تا صدای روزمره بازیگران تقویت شود.»
البته باید گفت از ابتدای شروع نمایش «پدر»، عدم همکاری تماشاگران در استفاده نکردن از تلفن همراه باعث ایجاد اختلال در صدای سالن شده است، تاجایی که شب گذشته رضا کیانیان پس از پایان اجرای نمایش یکی از تماشاگران مستقیم مورد خطاب قرار داد و با لحنی اعتراضی گفت: «ما روی صحنه جان میکنیم و شما تلگرام چک میکنید تا زحمت ما بیشتر شود!.»
گفتنی است هر روز در ابتدای نمایش «پدر» یکی از بازیگران با یادی از آتیلا پسیانی و عادت همیشگی او برای عدم استفاده از تلفن همراه از تماشاگران میخواهد به دلیل تاثیر استفاده از موبایل بر صدای نمایش تلفن همراه خود را خاموش کنند.
نمایش «پدر» نوشته فلوریان زلر و با کارگردانی آروند دشتآرای داستانی از پدری است که با بیماری آلزایمر دستوپنجه نرم میکند. این نمایش هر روز در سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه است.
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: پدر رضا کیانیان دشت آرای روی صحنه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۶۲۱۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای تماشای بازیگران ترکیهای یا قصۀ شمس و مولانا؟
عصر ایران؛ رضا صائمی- نمیتوان دلبستۀ هنر و ادبیات ایرانزمین بود و به تماشای فیلم «مست عشق» وسوسه نشد. قصۀ رابطۀ شمس و مولانا آنقدر حیرتانگیز و پر رمز و راز و پرکشش است که تماشای «مست عشق» به قصد رمزگشایی آن میتواند هر علاقهمند به عرفان را به سالنهای سینما بکشاند.
با این حال وقتی به تماشای فیلم به سینمای آزادی رفته بودم، از پچپچ و واکنشهای برخی از تماشاگران اطرافم دریافتم گویی برخی بیشتر برای تماشای بازیگران ترکیهای به تماشای فیلم آمده بودند و با دیدن آنان بر پرده سینما یا کنار بازیگران ایرانی فیلم به وجد آمده و درباره حضور آنها در فلان سریال ترکی حرف میزدند.
البته یکی از عناصر و عوامل مهم جذب مخاطب و رونق گیشه و فروش هر فیلم، حضور ستارگان سینمایی و بازیگران محبوب در آن اثر است. چنانکه برای بسیاری از مخاطبان حضور شهاب حسینی و پارسا پیروزفر در این فیلم و همبازی شدن آنها یکی از انگیزههای مهم تماشای فیلم است و این فیالذات چیز بدی نیست و البته حضور یک ستاره سینمایی خارجی هم میتواند به همین اندازه جاذبه داشته باشد اما اینکه برخی از تماشاگران ایرانی تنها به حضور بازیگران ترکیهای در فیلم بیش از قصه آن توجه کنند عجیب است. آن هم قصۀ دو تن از مفاخر و مشاهیر ایرانی که حیرتانگیزترین شخصیتها در تاریخ و ادبیات کهن فارسیاند.
به گمانم آنچه در فیلم «مست عشق» بیش از بازیگران آن چه ترکیهای و چه ایرانی مهم است خود شخصیتهای اصلی قصهاند یعنی شمش و مولانا. شخصیتهایی که دراماتیک و سینمایی نیستند بلکه واقعیاند. شخصیتهایی که باید قدر ببینند و بر صدر نشینند.
اساسا فیلمی از جنس «مست عشق» ساخته شد تا دو تن از مهمترین شخصیتهای تاریخ ادبیات ما به مردم معرفی شود. شخصیتی که آوازهشان جهانی شده و در وطن خودمان کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند. اینکه حضور بازیگران ترکیهای و حتی ایرانی تنها انگیزه تماشای «مست عشق» باشد ضد فیلم است.
فیلمی که از زبان شمس و مولانا بر خودشناسی تاکید میورزد تا بتوان از ظواهر دنیوی عبور کرد و به درک باطن جهان و جان خویش رسید. البته فیلم این ظرفیت ذائقهپذیری را در خود دارد و تماشای بابصیرت آن میتواند به تماشاگر کمک کند تا از ظاهر پرستی عبور کند.
با این همه چنان که اشاره شد این واقعیت غیر قابل انکار است که کثیری از تماشاگران ایرانی به شوق تماشای بازیگران ترکیهای به دیدن «مست عشق» میروند و این در حالی است که «بنسو سورال» یکی از بازیگران ترکیهای این فیلم گفته است حضور در این فیلم و حسن فتحی او را متحول کرده و بعد از این در هر نقشی بازی نمیکند.
ضمن اینکه از حیث بازیگری، بازیگران ما در سطح بالاتری قرار دارند و تماشاییترند. گرچه مهمترین مولفه و عنصر جذابیت و تماشایی بودن «مست عشق» نه بازیگران آن که دو شخصیت اصلی و واقعی آن یعنی شمس و مولاناست.
هیچ مایه و سرمایه ای برای تبلیغ«مست عشق» به اندازه خود این شخصیت نیست و کاش هر فیلمی را به تناسب جایگاه سوژهاش به تماشا بنشینیم نه چیدمان و ترکیب بازیگرانش. نمایش تصویری قصه شمس و مولانا کافی است تا از تماشای «مست عشق» سرمست شویم.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: «مست عشق» نیامده رکورد فروش روز اول سینمای ایران را شکست